درمان پالپ در دندان های دائمی جوان (نابالغ)

درمان پالپ در دندان های دائمی جوان (نابالغ)

دندان های دائمی نا بالغ دندان هایی هستند که تکامل ریشه و بسته شدن آپکس آنها کامل نشده است. این دندان ها در کودکان معمولا از ۶ سالگی تا ۲ الی ۳ سال بعد رویش دندان های مولر سوم می تواند موجود باشد.

از آنجایی که در دندان های دائمی جوان کانال ریشه گشادند، حفظ حیات پالپ تا حد ممکن، جهت ادامه روند عاج سازی و بسته شدن کانال ریشه بسار مهم است.

درمان پالپ در دندان های دائمی جوان (نابالغ)

تشخیص وضعیت پالپ

نوع درد:

درد خود به خود و بدون عامل تحریکی معمولا نشانه آسیب غیر قابل برگشت است. در حالی که درد تحریکی که با حذف عامل برطرف می شود بیانگر پالپیت برگشت پذیر می باشد.

معاینه کلینیکی:

وجود فیستول و تورم در مخاط دندان پوسیده نشانه درگیری پالپ ریشه ای دندان است. علامت لقی نیز در دندان های با پوسیدگی وسیع می تواند بیانگر درگیری پریودونتال ناشی از التهاب پالپ باشد.

معاینه رادیوگرافی:

در معاینه و تفسیر رادیوگرافی دندان های با آپکس باز دقت بیشتری لازم است تا از اشتباه گرفتن تغییرات پاتولوژیک با یافته های آناتومی طبیعی پرهیز شود.

ارزیابی مستقیم پالپ:

در صورت اکسپوز پالپ در دندان های نابالغ با پالپیت قابل برگشت، پالپوتومی توصیه می شود که می تواند در حد پالپوتومی Cvek (برداشت چند میلی متر از پالپ تاجی) یا پالپوتومی عمیق و تا ناحیه سرویکال باشد.

عمق برداشتن پالپ بر اساس قضاوت  کلینیکی است که میزان خونریزی آن را مشخص می کند. زیرا ماده پوشاننده پالپ باید روی بافت سالم گذاشته شود. هیدروکسید کلسیم و MTA به طور موفقیت آمیز در درمان پالپوتومی به کار رفته اند.

پالپ زنده باقی مانده منجر به ادامه روند تشکیل ریشه و ضخیم شدن دیواره های عاجی خواهند شد.

درمان دندان  دائمی نابالغ با پالپیت غیر قابل برگشت

وقتی تشخیص پالپیت غیر قابل برگشت و یا نکروز در پالپ قطعی شد، درمان این دندان ها آپکسیفیکاسیون (Apexification) است. هدف این درمان تشکیل سد آپیکالی با رسوب کلسیم در دندانی است که پالپ حیاتی ندارد و نمی تواند روند تشکیل ریشه را ادامه دهد. آپکسیفیکاسیون یک عمل قابل پیش بینی است و سد آپیکالی در ۱۰۰-۷۰ درصد موارد تشکیل خواهد شد. شایع ترین عارضه این درمان شکستگی تاج در ناحیه سرویکال است.

بعد از دبریدمان، شستشو با نرمال سالین و هیپوکلریت سدیم ۵/۰ درصد داخل کانال ها با هیدروکسید کلسیم با قوام خمیری پر می شود. دندان ها در فواصل سه ماهه به صورت کلینیکی و رادیو گرافی پیگیری می گردد تا از ایجاد سد آپیکایی اطمینان حاصل شود.

اخیرا از MTA پلاگ جهت درمان دندان های غیر زنده با آپکس باز استفاده می شود. MTA را در قسمت آپیکالی ریشه دندان نابالغ قرار می دهند. سیل آپیکالی MTA چند مزیت دارد. امکان ترمیم زود تر دندان فراهم شده و نیاز به همکاری کمتر بیمار دارد. اما چون بعد از سخت شدن MTA در صورت نیاز به درمان مجدد راهی به جز جراحی آپیکال وجود ندارد، دبریمان کامل و ضد عفونی کانال ها دقت بیشتری لازم دارد.

روش دیگر جهت درمان های نابالغ با پالپ نکروز تجدید حیات عروقی (Revitalization) است . بدین صورت که پس از قرار دادن خمیر سه گانه به مدت یک هفته دندان مجددا باز شده و با استفاده از فایل ورای آپکس دندان، خونریزی ایجاد می کنیم. شواهدیبر ادامه تشکیل ریشه در این دندان ها دیده شده است.

سایر مقالات:

روکش دندان عصب کشی شده

علت و درمان سرد و گرم شدن دندان ها

پروتز دندان متحرک

روکش دندان شیری